آئی رات مُبارک والی، بھاگ اساڈے جاگے
سجناں تے خُوش مُشکاں ڈُہلیاں، دُشمن سرسُہاگے
اسماناں پر تارے رؤشن، شمع چراغ یگانے
سِکدیاں یاراں نُوں آ پُہتے ،سِکّاں دے پروانے
وحی وکیل لیایا سدّا ،نالے گھوڑا جوڑا
آملِیے ہِک جوڑ مُحمّد، تینُوں قُرب نہ تھوڑا
ہر دم سِک تُساڈی سانُوں ،آئی رات مِلن دی
سد گھلیوں وڈیائی دے کے ،عزّت ودھّی سجن دِی
لوح قلم اسماناں زمیاں ،دوزخ جنت تائیں
کُرسی عرش مُعلیٰ ویکھیں ،سیر کریں سبھ جائیں
عزّت قُرب تُساڈا ویکھن ،حُوراں ملک پیارے
نالے رُوح نبیاں سندے ،ہون سلامی سارے
دوزخ جنّت وِچ اسماناں ،جو خلقُ اللہ وسدی
پاک جمال تُساڈے کارن، ہر دی جان ترسدی
ویکھ جمال حبیب میرے دا ،صدقے صدقے جاون
شرف سعادت پاون سارے ،شُکر بجا لیاون
ہویا سوار بُراقے اُتّے ،اوہ سلُطان عرب دا
چائی واگ مُحبّت والی ،ٹُریا راہ طلب دا
لے لے نذراں ملدے اگّوں، رُوح تمام نبیاں
خِدمت اندر حاضر ہوئے ،بدھّے لک ولیاّں
سے سنگار کیتے سبھ حُوراں ،منگل گاون کھلیاں
اج جنجاں دا لاڑا آیا ،مل مل رکھو گلیاں
اَسریٰ دا سرگشت سرے تے، افسر سی لولا کی
طٰہٰ تے یٰسین پھُلّاں دا ،سہرا شرم تے پاکی
سوہنی جھنڈ مُعنبر سر تے، چمکے نُور دُخانوں
سُرمہ سی مازَاغَ اکھّیں وِچ ،گل تعویذ قُرآنوں
نعت درُود صلوٰۃ سلاموں ،چھٹیاں جھُولن قطاراں
صلی اللہ علیہ وسلم ،کرن نقیب پکُاراں
چھوڑ اسماناں زِمیاں تائیں، سرور گیا اگیرے
جتھّے وحی نہیں ونج سکدا ،ہٹ بیٹھا کر ڈیرے
سرور نے فرمایا اُس نُوں ،جے تُوں ساتھی میرا
چل اگیرے نال اساڈے، کیوں بیٹھوں کر ڈیرا
کیتی عرض فرشتے حضرت ،کؤن اسیں بے چارے
جے ہِک گِٹھ اگیرے ہوواں، سڑ جاندے پر سارے
نئیں مجال اساڈی اگّے، چمکن نُور تجلّے
ایسا قُرب تُسانُوں لائق، جاؤ ہِک ہکلّے
جتّھے قدم تُساڈا اوتھے ،ہور نئیں کوئی پُجدا
اہل کمال جلال محُمدّ ،تُوں ہی تُو ہیں سُجھدا
سبھ کسے تھیں گئے اگیرے ،چاء چاء پردے نُوری
قَابَ قؤسین اَو ادنیٰ تائیں، پایا شان حضُوری
جانی نال ملے دِل جانی ،وِتھ نہ رِہیاّ ذرّہ
خلعت تُحفے ہدیے لے کے، آئے پھیر مقّررہ
ایسا نبی جنہاں دا والی ،سو اُمّت کیوں جھُرسی
عیب گُناہ خطایاں بابت، کیوں دوزخ ول ٹُرسی
کے کُجھ نعت تُساڈی آکھاں، خلقت دے سردارا
لاکھ صلوٰۃ سلام تیرے تے، لاکھ درُود ہزارا
تُدھ پر ہون درود اللّہ دے آل اولاد تیری تے
پیرواں اصحاباں اُتّے بھی بنیاد تیرے تے
