ربّ اگّے فریاداں کر دِے ،ہور نہیں کوئی پاسا
کر تقصیر مُعاف اِلٰہی، سجن دئے دِلاسا
کیں در کُوکاں کُوک سُناواں ،کِسے جہان نہ ڈھوئی
اندر عِشق النبے بالے، لوکاں خبر نہ کوئی
ہِک طعنے ہِک متّیں دیندِے، ہِکناں قید کرایا
واقف حال میرے دا تُو ہیں، بخشنہار خُدایا
دردِی میرے ماں پیو آہے، دُکھ پُتّر دِے روندے
اوہناں بھی پھڑ قید کرایا، آپ محلّیں سوندے
مُورت ویکھ لگّی وِچ سینے، زِہر آلُودِی کانی
تھاں ٹِکانا کوئی نہ جاناں ،نہ کوئی پتہ نِشانی
لاہی آس سبھس توں دِتّے ، کھول جواب رفِیقاں
رہی اُمِّید تیرے در ربّا، تینُوں سبھ تؤفیقاں
عِشق نچاوے تھیّا تھیّا، چھنکن پیریں سنگل
قید چُھّٹے تاں اُس لکھ لُٹّے،ڈھونڈاں ندیاں جنگل
پھر مُورت نُوں اگّے دھرکے ،گِلے اُلاہمے کردا
ایویں لُٹ لیوئی ٹھگّا، پتہ نہ دِتّوئی گھر دا
نہ کوئی تیری دس نشانی، نہ کوئی پندھ نہ رستہ
میں بِیدل تُوں بے نِشانی ،کؤن کرے بند بستہ
ہِکّو نام تُساڈا جاناں ،تھاں مکان نہ کائی
کِتّھے گُذر کِتّھے گھر کِتھے، محرمیت اشنائی
قید کراء سنگل گھت سانُوں ،آپ پھرو آزادے
عِشقے بندیوان بنائے ،آدی دے شہزادے
کر ہُن رحم اساں پر سجنا! دے کجھ پتہ نشانی
کِت ول ڈُھونڈ کجیوے تیری ،مُشکل ہوئے اسانی
ویکھاں حال کویہا کیتا ،طلب تیری مطلُوبا
اجے نہیں کُجھ مِہر تُسانُوں ،بے پرواہ محبُوبا!
ایہو وین کریندا روندا، ہوندا مِثل دِیوانے
وانگ شکار زمیں پر جھڑدا، لگدا تِیر نِشانے
ساعت گھڑی رہے غش اندر، وانگ شہید وِکھاوے
جِس دِن ہوش پھرے کُجھ مُڑ کے، ایہو گاون گاوے
آپ ہسّے تے آپے رووے ،کدے مرے مڑ جیوے
ایہہ سوداء مُحمّدبخشا، دِن دِن دونا تِھیوے
