ਸ਼ਾਹਜ਼ਾਦਿਏ ਨੂੰ ਰੁਖ਼ਸਤ ਹੋਈ, ਟੁਰਿਆ ਛੋੜ ਘਰਾਂ ਨੂੰ
ਮਹਿਲਾਂ ਅੰਦਰ ਪਿਆ ਕਕਾਰਾ, ਬਾਹਰ ਹੱਦ ਬੀਆਨੋਂ
ਆਸਿਮ ਸ਼ਾਹ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਟੁਰਨ ,ਸ਼ਹਿਰੋਂ ਹੋਇਆ ਬਾਨਦੇ
ਯਾਰ ਅਸ਼ਨਾ ਮੁਹੱਬਤ ਵਾਲੇ ,ਨਾਲੇ ਰੋਂਦੇ ਜਾਂਦੇ
ਬਾਪ ਬੇਟੇ ਦਾ ਡੇਰਾ ਹੋਇਆ, ਆ ਕੇ ਨਦੀ ਕਿਨਾਰੇ
ਮੀਰ ਵਜ਼ੀਰ ਉਮਰਾ-ਏ-ਸ਼ਹਿਜ਼ਾਦੇ, ਨਾਲੇ ਆਏ ਸਾਰੇ
ਰੋਂਦੇ ਮਲ ਮਿਲ਼ ੋ-ਏ-ਈਆ ਹੁੰਦੇ ,ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਮਿਸਰ ਦੇ
ਚੁੰਮ ਜ਼ਿਮੀਂ ਸਿਰ ਧਰ ਦਏ ਪੈਰੀਂ, ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਸਿਰ ਕਰਦੇ
ਸਾਇਦ ਨਾਲ਼ ਵਜ਼ੀਰ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਸੈਫ਼ ਮਲੂਕ ਸ਼ਹਿਜ਼ਾਦਾ
ਚਾਈ ਰਿਜ਼ਕ ਮੁਹਾਰ ਅੱਠ ਚਲੇ, ਜਿੱਤ ਵੱਲ ਰੱਬ ਇਰਾਦਾ
ਦਲਿਤ ਮਾਲ ਖ਼ਜ਼ਾਨੇ ਲਸ਼ਕਰ, ਸਭ ਅਸਬਾਬ ਵਲੇਵੇ
ਸਾਇਦ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕੀਤੇ ,ਉਹੋ ਲੇਵੇ ਦੇਵੇ
ਤਰੀਂਹ ਬਰਸਾਂ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕਰ ਕੇ, ਬਾਪ ਇਜ਼ਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ
ਲੱਖ ਰਕੱਹੇ ਉਹ ਰੋਜ਼ ਦੋਹਾਂ ਨੇ, ਸੰਨ ਸੰਮਤ ਤੇ ਮਿਤੀ
ਸਾਇਦ ਨੂੰ ਗੱਲ ਲਾਕੇ ਰੰਨੇ,ਆਸਿਮ ਸਾਲਾ ਦੋਵੇਂ
ਜਾ ਬੇਟਾ ਜਿਉਂ ਅਕਲ ਕਹੇਗਾ ਕਰ ਤਦਬੀਰਾਂ ਉਵੇਂ
ਸੈਫ਼ ਮਲੂਕ ਤਾਈਂ ਫਿਰ ਓੜਕ, ਆਸਿਮ ਸ਼ਾਹ ਫ਼ਰਮਾਨਦਾ
ਬੇਟਾ ਵਿਦਾਅ ਕੀਤਾ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ,ਲਿਖਿਆ ਪੜ੍ਹ ਕਰਮਾਂ ਦਾ
ਆ ਬੱਚਾ ਗਲ ਲੱਗ ਮਲਾਹਾਂ ,ਤੋਂ ਭੀਰੋ ਅਸਾਨੂੰ
ਜਾਂ ਮੈਂ ਮਰਨ ਲੱਗਾ ਉਸ ਵੇਲੇ, ਸਦੱਸੀ ਕੰਨ ਤੁਸਾਨੂੰ
ਅਲਵਿਦਾਅ ਪ੍ਰਦੇਸੀਂ ਚਲਿਓਂ, ਹੈ ਮੇਰੇ ਫ਼ਰ ਜ਼ਿੰਦਾ
ਖ਼ਬਰ ਨਹੀਂ ਹਨ ਕੇ ਕੁਝ ਹੋਸੀ, ਮੱਤ ਜ਼ਰਾਇਤ ਬਣਦਾ
ਅਲਵਿਦਾਅ ਪਿਆਰੇ ਮੇਰੇ ,ਤੁਸਾਂ ਅਸਾਂ ਰੱਬ ਬੈਲੀ
ਤੇਰੀ ਜਾਨ ਹਵਾਲੇ ਉਸ ਦੇ, ਜਿਉਂਦਿਆਂ ਫਿਰ ਮੇਲ਼ੀ
ਅਲਵਿਦਾਅ ਦਿਲਬਨਦਾ ਤੁਰਿਓਂ, ਦੇ ਹਾਹੋ ਵਿਚ ਧੱਕਾ
ਮੇਵਾ ਆਸ ਉਮੀਦ ਮੇਰੀ ਦਾ, ਢੈਹ ਪਿਆ ਅਣਪੱਕਾ
ਅਲਵਿਦਾਅ ਚਲੀ ਹਨ ਇਹ ਤੱਕ ,ਇੱਕ੍ਹੀਂ ਦੀ ਰੁਸ਼ਨਾਈ
ਅਜੇ ਨਹੀਂ ਰੱਜ ਡਿੱਠਾ ਆਹਿਓਂ ,ਲੱਗਾ ਦਾਗ਼ ਜੁਦਾਈ
ਅਲਵਿਦਾਅ ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗਾਨੀ ,ਟੁਰਿਉਂ ਸੈਫ਼ ਮਲੂਕਾ
ਨਾ ਮੈਂ ਮਰਸਾਂ ਨਾ ਸੁਖ ਜਿਊਸਾਂ ,ਲਾ ਚਲਿਓਂ ਤਪ ਸੋਕਾ
ਅਲਵਿਦਾਅ ਏ ਮੋਤੀ ਸੱਚੇ ,ਹਤੱਹੋਂ ਪਿਉਂ ਸਮੁੰਦਰ
ਅੱਲਾ ਕਜ਼ਾ-ਏ-ਦੀ ਕਰ ਛੁੱਟ ਖੜਿਓਂ, ਲਾਅਲ ਸ਼ਹਾਨਾ ਸੁੰਦਰ
ਅਲਵਿਦਾਅ ਏ ਯੂਸੁਫ਼ ਚਲਿਓਂ, ਮਿਸਰ ਮੇਰੇ ਨੂੰ ਤੁਜਕੇ
ਯਅਕੂਬੇ ਜਿਉਂ ਪਿਆ ਉਮਰ ਦਾ, ਰੌਣਾ ਮੈਨੂੰ ਰੱਜਕੇ
ਅਲਵਿਦਾਅ ਫ਼ਰ ਜ਼ਿੰਦਾ ਮੈਨੂੰ ,ਪਾਈਵਈ ਖੂਹ ਗ਼ਮਾਂ ਦੇ
ਮੌਲਾ ਪਾਕ ਲਿਆਵੇ ਤੈਨੂੰ, ਦੇ ਮਕਸੂਦ ਦਿਲਾਂ ਦੇ
ਅਲਵਿਦਾਅ ਏ ਬੇਟਾ ਮੇਰਾ, ਦੇਵੀ ਰੱਬ ਪਨਾਹਾਂ
ਫੇਰ ਮਿਸਰ ਦਾ ਤਖ਼ਤ ਸੰਭਾਲੀਂ, ਵਾਂਗਣ ਸ਼ਾ ਹਨਿਸ਼ਾ ਹਾਂ
ਸਾਇਦ ਤੇ ਸ਼ਹਿਜ਼ਾਦਾ ਦੂਏ ,ਰੁਖ਼ਸਤ ਹੋਏ ਰੋਂਦੇ
ਬੇੜੇ ਠੇਲ੍ਹ ਰਵਾਨੇ ਹੋਏ, ਪਿਛਲੇ ਪਿੱਛੇ ਭੰਨਦੇ
ਆਸਿਮ ਸ਼ਾਹ ਬੇਟੇ ਦੇ ਗ਼ਮ ਥੀਂ ,ਤੰਗੀ ਕਰੇ ਘਨੇਰੀ
ਪੀਓ ਸਾਇਦ ਦਾ ਸਾਲਿਹ ਦਾਣਾ, ਮੁੜਮੁੜ ਦੀਏ ਦਲੇਰੀ
