ਸੈਫ਼ਾਲ ਮਲੂਕ

ਰੁਖ਼ਸਤ ਦੀ ਇਜ਼ਾਜ਼ਤ ਮੰਗਣਾ

ਇਸ ਅੰਦੇਸ਼ੇ ਵਿਚ ਸ਼ਹਿਜ਼ਾਦਾ ,ਰੁਖ਼ਸਤ ਮੰਗਣ ਜਾਂਦਾ
ਯਾਜੂਜੇ ਫ਼ੀਰੋਜ਼ ਸ਼ਾਹੇ ਨੂੰ, ਜਾ ਕੇ ਅਰਜ਼ ਸੁਣਾਂਦਾ

ਏ ਫ਼ਿਰੋਜ਼ ਸ਼ਹਿਜ਼ਾਦੇ ਆਲੀ ,ਸਦਾ ਰਹੀਂ ਖ਼ੁਸ਼ਹਾਲੀ
ਦੇਈਂ ਇਜ਼ਾਜ਼ਤ ਤਾਂ ਹੱਕ ਗੱਲ ਦਾ, ਹੋਵਾਂ ਅੱਜ ਸਵਾਲੀ

ਸ਼ਾਹ ਫ਼ਿਰੋਜ਼ ਕਿਹਾ ਸਨ ਭਾਈ ,ਜੋ ਗੱਲ ਤੀਂ ਦਲ ਭਾਈ
ਐਨ ਸਵਾਬ ਅਸਾਡੇ ਭਾਣੇ, ਚਾਹਿਏ ਜਿਲਦ ਸਨੁਈ

ਸੈਫ਼ ਮਲੂਕ ਕਿਹਾ ਏ ਸ਼ਾਹਾ, ਮੈਂ ਨਚੀਜ਼ਾ ਬਣਦਾ
ਤਾਜ ਤਖ਼ਤ ਸੁੱਟ ਆਇਆ ਅਪਣਾ, ਫ਼ੱਜ ਵਲਾਇਤ ਧੰਦਾ

ਜਿਸ ਮਤਲਬ ਦੇ ਕਾਰਨ ਟੁਰਿਆ, ਅਜੇ ਨਹੀਂ ਉਹ ਲੱਧਾ
ਚਾਲੀ੍ਹ ਰੋਜ਼ ਰਿਹਾ ਬਹਿ ਇਥੇ, ਉਲਫ਼ਤ ਤੇਰੀ ਬੱਧਾ

ਜੇ ਸੌ ਬਰਸ ਰਿਹਾਂ ਸੰਗ ਤੇਰੇ ,ਫਿਰ ਭੀ ਦਸਦਾ ਥੋੜਾ
ਓੜਕ ਤੁਸਾਂ ਅਸਾਂ ਵਿਚ ਸ਼ਾਹਾ, ਹੱਕ ਦਿਨ ਪੁੱਗ ਵਿਛੋੜਾ

ਮੈਂ ਅੱਜ ਰੁਖ਼ਸਤ ਮੰਗਣ ਆਇਆ, ਹੋਇਆ ਜੀ ਉਦਾਸੀ
ਸਾਡੇ ਰਿਜ਼ਕ ਮੁਹਾਰ ਉਠਾਈ, ਤੁਸੀ ਰਹੋ ਸੁਖ ਵਾਸੀ

ਰਾਜ਼ੀ ਹੋ ਕੇ ਰੁਖ਼ਸਤ ਦੇਹੋ ,ਲੋੜਾਂ ਹੋਰ ਟਿਕਾਣੇ
ਮੱਤ ਜਿਸ ਮਤਲਬ ਕਾਰਨ ਆਏ ,ਪਾਈਏ ਅਸੀਂ ਨਿਮਾਣੇ

ਬੋਜ਼ ਨਿਆਂ ਦਏ ਸ਼ਾਹੇ ਜਾਤਾ, ਹੋਇਆ ਬਹੁਤ ਉਦਾਸੀ
ਹੋਈ ਉਦਾਸੀ ਨੂੰ ਅਟਕਾਉਣ ,ਬੁਰੀ ਸਲਾਹ ਨਿਰਾਸੀ

ਸ਼ਾਹ ਫ਼ੀਰੋਜ਼ ਸ਼ਿਤਾਬੀ ਕਰਕੇ, ਕੀਤੀ ਚਾਅ ਤਿਆਰੀ
ਰਾਹ ਉਹਦੇ ਦਾ ਖ਼ਰਚ ਦਿਵਾਇਆ, ਜੋ ਕੁਝ ਆਹਾ ਕਾਰੀ

ਸਭਨਾਂ ਨੂੰ ਸਰੋਪਾ ਪਹਿਨਾਏ, ਜੋਸਨ ਉਸ ਦਏ ਸੰਗੀ
ਸੈਫ਼ ਮਲੂਕੇ ਨੂੰ ਪੁਸ਼ਾਕੀ, ਦਿੱਤੀ ਬਹੁਤੀ ਚੰਗੀ

ਜੋ ਕੁਝ ਲੋੜ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਹੀ, ਅਗਲੇ ਪੰਧ ਸਫ਼ਰ ਦੀ
ਸਬੱਹੋ ਚੀਜ਼ਾਂ ਪੱਲੇ ਪਾਈਆਂ ,ਬਣ ਕੇ ਖ਼ਾਸਾ ਦਰਦੀ

ਘੋੜਾ ਹੇਠ ਉਹਦੇ ਦਾ ਆਹਾ, ਕਾਠੀ ਨਾਲ਼ ਸੁਨਹਿਰੀ
ਮੋਤੀ ਲਾਅਲ ਲਗਾਮ ਜੜਾਊ ,ਕਿਲੇ ਨਾਅਲ ਰੋ ਪਹਰੀ

ਉਹ ਭੀ ਸੈਫ਼ ਮਲੂਕੇ ਕਾਰਨ ,ਕਰ ਤਿਆਰ ਮੰਗਾਇਆ
ਇਸ ਤੇ ਹੋ ਅਸਵਾਰ ਸ਼ਹਿਜ਼ਾਦੇ, ਫੇਰੂ ਜ਼ੇ ਫ਼ਰਮਾਇਆ

ਪਰ ਉਸ ਪਰ ਹੋਬਹਈਂ ਚੁਪੀਤਾ ,ਨਾ ਹੱਥ ਪੈਰ ਹਲਾਈਂ
ਨਾ ਕੁਝ ਤੁੰਦੀ ਕਰਕੇ ਬੋਲੀਂ, ਨਾ ਚਾਬਕ ਦਿਖਲਾਈਂ

ਮੱਤ ਛੀੜੀਂ ਤਾਂ ਆਓਖਾ ਹੋਸੇਂ, ਰਕੱਹੀਂ ਖ਼ੂਬ ਸਨਭਾਲਾ
ਅੱਡ ਖੜੇ ਪਰ ਜੂਹੇ ਕਿਧਰੇ, ਇਹ ਥਾਂ ਖ਼ਤਰੇ ਵਾਲਾ

ਬਾਂਦਰ ਹੱਕ ਸਿਆਣਾ ਤੱਕ ਕੇ, ਨਾਲ਼ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਲਾਇਆ
ਰਾਹ ਸੁਖੱਲੇ ਖੜੇਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ,ਕਰ ਤਾਕੀਦ ਬਿਤਾਇਆ

ਜਤੱਹੇ ਤੋੜੀ ਹੱਦ ਅਸਾਡੀ ,ਨਾਲ਼ ਓਥੇ ਤਕ ਜਾਵੇਂ
ਓਥੋਂ ਫੇਰ ਇਜ਼ਾਜ਼ਤ ਲੈ ਕੇ, ਘੋੜਾ ਮੋੜ ਲਿਆਵੀਂ