جے محبوب پیارا ہک دن، وسے نال اساڈے
جاناں اج ہما پکھیرو، پھاتھا جال اساڈے
مثل حباب سروں سٹ ٹوپی، جل خوشیاں دے ڈُباں
پئے پچھاواں اس داجے وچ، جام زلال اساڈے
چڑھ چناّ! تے کر رُشنائی، کالی رات ہجر دی
شمع جمال کمال سجن دی، آ گھر بال اساڈے
دلبر دے درجاء نہ سکدے، حوراں ملک اسمانی
کد مجال سلام کرن دی، مثل کنگال اساڈے
سوہنی صورت ویکھ لباں توں، واری جان پیاری
مت ہک گُھٹ لبھے اس جاموں، ایہ خیال اساڈے
کہندا پھیر خیال زلف دا، جان نہ جان پیارے
ایسے کئی شکار پھساندے، پھاہیاں وال اساڈے
نا امید سجن دے در تھیں، نہ ہوساں نہ مُڑساں
کدے تے رحم پوے گا اس نوں، ویکھ وبال اساڈے
خاک اوہدے در والی والا، جس دم میں دم ماراں
مِٹھی واؤ جنت دی پھر دی، مغزدوال اساڈے
ہے واؤ اس عشق میرے دی، رمز پیاّ کن پائیں
آکھیں ہتھیں مار، تُساںنوں، خون حلال اساڈے
جے اوہ ایہہ گل منے ناہیں، صاف جواب سناوے
آکھے شالہ ہون نہ ایسے، نفر بے حال اساڈے
کہہ اگوں ہے شاہ حسن دے، بادشہاں در منگتے
مڈھ قدیموں بَہندے آئے، بھائیوال اساڈے
کرن گدا سجن دے کوچے، بادشاہی تھیں چنگا
جے اوہ پاوے آپ محمد، خیر رومال اساڈے
