سیف ملوکے دا پیونالے، عاصم شاہ نمانا
وانگ نبی یعقوبے روندا، درد فراق رنجانا
اَٹھے پہر دعائیں کردا، سجدے اندر پے کے
ربا خیری آوے بیٹا، نال پری نوں لے کے
تیرا نام کریم خدایا کرم کریں ہر جائی
مارلیا میں چوٹ پتر دی تدھ بن اوٹ نہ کائی
پیری وقت میرے تے کیتی، بخشش تدھ جنابوں
اوتر تھیں پھر سوتر ہویم، وافر کرم حسابوں
سیف ملوک میرے گھر دتا، بیٹا صورت والا
دانشمند اکابر چنگا، یوسف مثل اُجالا
اِس نوں شیر عشق دے کھڑیا، جیوں اُس نوں بگھیاڑاں
عاصم تے یعقوبے آپوں، اگ لگائی واڑاں
کاہنوں میں شاہ مہرے دسے، کاہنوں اس تعبیراں
اُس دا کُھوہ پیاتے میرا، وچ سمندر نیراں
ہک گیا اس بارھاں وچوں، رو رو ہویا نبینا
میرا ایہو ہکو آہا، سٹ گیا مسکیناں
اس نوں بھی تدھ خیری کھڑیا، لونڈا ہو وکایا
پھیر مصر دی شاہی دے کے، بابل نال ملایا
سیف ملوک میرے فرزندے، صحیح سلامت رکھیں
نال مراد دلی دے اُس نوں، میں بھی ویکھاں اکھیں
نامرادی اندر اگے، تدھ مراد پُچائی
پھر بھی آس تیرے دراُتے، ہور پناہ نہ کائی
میرا پت حوالے تیرے، ہے خالق سبحانا!
میں بھی عاجز اوہ بھی عاجز، تینوں سبھ خصمانہ
حضرت ختم نبیاں کہیا، سچی خبر کتابوں
صلی اللہ علیہ وسلم، ہوون پاک جنابوں
خاص حدیث شریفے اندر، آون جدوں قضائیں
کوئی دعا نہ چلدی اوتھے، نہ اوہ ٹلن دوائیں
ماپے کرن دعائیں جس دی، ہوندا اثر دعاؤں
یا پھر رد بلائیں کردا، صدقہ پاک ریاؤں
عاصم شاہ آہا نت کردا، بیٹے کان دعائیں
اوہ دعائیں جان بچائیں، سیف ملوکے تائیں
سچے مرد صفائی والے ،جے کجھ کہن زبانوں
مولیٰ پاک منیندا اوہو، پکی خبر اسانوں
کم نہیں ایہہ انبر کردا، سِراس دے بدناہیں
سبھ کم کردے مرد اللہ دے، حکم کریندا سائیں
نیل ندی فرعون نہ کھادا، نہ قارون زمیناں
موسیٰدی بدعائے کیتا، غرق دوہاں بے دیناں
ہمت مرداں دی ہرجائی، کردی کم ہزاراں
پُھلاں بھوراں شمع پتنگاں، یار ملائے یاراں
ہر مشکل دی کنجی یارو، مرداں دے ہتھ آئی
مرد دعا کرن جس ویلے، مشکل رہے نہ کائی
قلم ربانی ہتھ ولی دے، لِکھے جومن بھاوے
مردے نوں رب قوت بخشی، لِکھے لیکھ مِٹاوے
مرد او نیندے مرد تنیندے، کردے مرد لویراں
سِیون مرد پوشاک بناون، شاد کرن دلگیراں
مرداں دے ہتھ کارج سارے، آپ خداوند سُٹے
دنیا باغ ولی وچ مالی، بوٹے لاوے پٹے
کِدھرے پتلا بیج رلاوے، کِدھرے کرے گھنیرا
کِدھرے تھوڑا پانی لاوے، کِدھرے دئے ودھیرا
ڈالی قلم کرے ہک رُکھوں، جادوئے پر جوڑے
پیوند لاء بناوے میوہ، آپے پھیر تروڑے
ہر ہر پکھے پانی پھیرے، ہر آڈے ہر بنے
ہکناں نوں سر راس کریندا، گُل ہکناں دے بھنے
دنیا باغ انبر کھوہ وہندا، دینہہ چن وانگن بیلاں
مالی مرد اُتے رب مالک، بھور عاشق وچ سیلاں
اِتنے بھیت پھرولن جوگی، وہل نہ دے کمتالی
گل سُنا محمدبخشا، سیف ملوکے والی
