ساڈے کاہدے حیلے نیں
ہڑھ دے اگے تیلے نیں
بکل وچ رو لیندے نیں
درد بڑے شرمیلے نیں
ویلا آیا تے نس گئے
یار بڑے پھرتیلے نیں
ریشم ورگے لوکاں دے
بول بڑے پتھریلے نیں
ہنجواں وانگر سپّاں دے
بچے وی زہریلے نیں
دکھاں باہجھ نصیر ترے
کیہڑے ہور قبیلے نیں
...................
کتاب: تیرا ہجر گلاب جیہا
صفحہ: 29
حوالہ: تیرا ہجر گلاب جیہا، نصیر بلوچ؛ مجلس پنجابی ادب فیصل آباد؛ صفحہ 29 ( ویکھو )
