وین

وَت کربل وین کریندی اے
رتی مسجد بُک بُک روندی اے
نکی چڑیاں دی، اج گھگھیاں دی
رَت سڑکاں تے پئی واہندی اے

رت مقتل دی، گل کربل دی
کوئی پُچھدا نئیں، کوئی سُندا نئیں

پَھٹ ڈونگھا اے، گل اوکھی اے
لکھ صدیاں ہاں توں نئیں لاہنی
سُنج کُوفے دی، لگ دنیا دی
چُپ دھرتی دی، وتھ گیرے دی
رت مقتل دی، گل کربل دی

وَت نہر فرات تے پہرے نیں
گیرا شکرے دا، پہرے ناہراں دے
پیریں اگ بھکھدی، اُتوں بم وسدے
سَجے گولیاں نیں، کھبّے گولیاں نیں
کنیں کوکاں نیں، ساہ چھیکڑ دے
تتی وا لگدی، بُلّے زاہراں دے

حُر نئیں لبھدا رتی مسجد نوں
رتی مسجد گھگھیاں لبھدی اے
رتی مسجد وین کریندی اے
آکھے سنڈی نئیں سنج کوفے دی
دُکھ مقتل دا، گل کربل دی