ਮੇਰੇ ਵੱਸ ਵਿਚ ਕੁੱਝ ਵੀ ਨਹੀ
ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੀ ਕਹਿਣਾ
ਤੁਸੀ ਜਿਵੇਂ ਰੱਖੋ ਮੈਨੂੰ
ਮੈਂ ਤੇ ਉਂਜ ਈ ਰਹਿਣਾ
ਮੈਂ ਕੀ ਕਹਿਣਾ?
ਕੌੜੇ ਮਾਰੋ
ਲੁੱਟ ਲਵੋ ਇੱਜ਼ਤਾਂ
ਤੋੜੋ ਲੱਤਾਂ
ਚੀਰੋ ਸੀਨਾ
ਮੈਂ ਤੇ ਚੁੱਪ ਈ ਰਹਿਣਾ
ਮੈਂ ਕੀ ਕਹਿਣਾ?
ਮੈਂ ਕਾਲ਼ਾ ਵਾਂ
ਮੈਂ ਲਿੱਸਾ ਵਾਂ
ਕਈ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ
ਇਹ ਗ਼ੁਲਾਮੀ
ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਮੱਥੇ ਲਾਈ
ਮੇਰੀ ਜੱਦ ਗੁਆਈ
ਮੈਂ ਕੀ ਬੋਲਾਂ?
ਜਿਥੇ ਰੱਬ ਵੇਖੇ ਅਨਿਆਈ?
ਉਥੇ ਕੌਣ ਕਰੇ ਸੁਣਵਾਈ?
ਚਿੱਟਾ ਰੰਗ ਤੇ
ਤਗੜੇ ਲੋਕੀ
ਕਿਵੇਂ ਜਾਨਣ
ਕੀ ਹੁੰਦਾ ਏ
ਅਨਿਆਈ ਦਾ ਦੁੱਖ ਸਹਿਣਾ
ਅਸੀਂ ਕਾਲਿਆਂ ਖ਼ੋਰੇ ਕਦ ਤਕ
ਜ਼ੁਲਮ ਜਹਾਨ ਦਾ
ਸਹਿੰਦੇ ਰਹਿਣਾ
ਮਰਦੇ ਰਹਿਣਾ
ਮਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲੇ ਜੀ ਕਰਦਾ ਏ
ਰੱਬ ਤੋਂ ਪੁੱਛਾਂ
ਕਦੋਂ ਮੇਰਾ ਸੂਰਜ ਚੜ੍ਹਸੀ?
ਮੈਨੂੰ ਸੋਨੇ ਵਰਗਾ ਕਰਸੀ?
ਇਕ ਦਿਨ ਤਪਦਾ ਲੋਹਾ ਬਣ ਕੇ
ਮੈਂ ਵੀ ਉੱਚੀ ਉੱਚੀ ਕਹਿਣਾ
ਹਮਾਤੜ ਕਾਲ਼ਾ ਜਾਗ ਪਿਆ ਜੇ
ਹੁਣ ਕਦੀ ਉਸ ਚੁੱਪ ਨਹੀ ਰਹਿਣਾ
ਕਿਸੇ ਦਾ ਜ਼ੁਲਮ ਨਹੀ ਸਹਿਣਾ
ਮੈਂ ਸੀ ਕਹਿਣਾ
ਹੁਣ ਮੈਂ ਚੁੱਪ ਨਹੀ ਰਹਿਣਾ
