ਇਹ (ਜਗ) ਜੋਗੀ ਵਾਲਾ ਫੇਰਾ ।
ਨਾ ਕੁਛ ਤੇਰਾ ਨਾ ਕੁਛ ਮੇਰਾ ।
ਉਠ ਜਾਨਾ ਹੈ ਸੰਝ ਸਵੇਰਾ ।
ਕਿਆ ਰਾਜਾ ਕਿਆ ਰਾਨਾ ਹੈ ।
ਯੇ ਜਗਤ ਮੁਸਾਫ਼ਰ ਖਾਨਾ ਹੈ ।੧।
ਲਾਖੋਂ ਪੀਰ ਮੀਰ ਜਗ ਹੋਏ ।
ਓੜਕ ਨੂੰ ਥਿਰ ਰਿਹਾ ਨਾ ਕੋਇ ।
ਅੰਤ ਬਾਰ ਹੰਝੂ ਭਰ ਰੋਏ ।
ਸਭ ਨੇ ਹੀ ਚਲ ਜਾਨਾ ਹੈ ।
ਯੇ ਜਗਤ ਮੁਸਾਫ਼ਰ ਖਾਨਾ ਹੈ ।੨।
ਸਾਗਰ ਲਾਖ ਤਰੰਗ ਬਨਾਏ ।
ਤਟੇ ਅੰਦਰ ਸਿੰਧ ਸਮਾਏ ।
ਪਾਤ ਪੌਨ ਨੇ ਤੋੜ ਉਡਾਏ ।
ਦੇਖੋ ਬਾਗ ਵਿਰਾਨਾ ਹੈ ।
ਯੇ ਜਗਤ ਮੁਸਾਫ਼ਰ ਖਾਨਾ ਹੈ ।੩।
ਕਿਆ ਕਿਸੀ ਸੇ ਦਾਵਾ ਕਰੀਏ ।
ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਪਰ ਕਿਆ ਦਿਲ ਧਰੀਏ ।
ਜਾਂ ਚਿਰ ਰਹੀਏ ਤਾਂ ਭੀ ਮਰੀਏ ।
ਤਨ ਦਾ ਖ਼ਾਕੀ ਬਾਨਾ ਹੈ ।
ਯੇ ਜਗਤ ਮੁਸਾਫ਼ਰ ਖਾਨਾ ਹੈ ।੪।
ਕਿਸ ਦੇ ਨਾਲ ਲਗਾਈਏ ਯਾਰੀ ।
ਝੂਠੀ ਦਿਸੇ ਖ਼ਲਕਤ ਸਾਰੀ ।
ਨਾ ਕੋਈ ਪੁਤ੍ਰ ਭੈਣ ਨਾ ਨਾਰੀ ।
ਦੋ ਦਿਨ ਕਾ ਗੁਜਰਾਨਾ ਹੈ ।
ਯੇ ਜਗਤ ਮੁਸਾਫ਼ਰ ਖਾਨਾ ਹੈ ।੫।
ਰਾਵਨ ਸੋਨੇ ਲੰਕ ਉਸਾਰੀ ।
ਇਕ ਲਖ ਸੁੰਦਰ ਜਹਿੰ ਘਰ ਨਾਰੀ ।
ਕਾਰੂ ਮਾਇਆ ਬੇਸ਼ੁਮਾਰੀ ।
ਸੋ ਭੀ ਹੋਇ ਰਜਾਨਾ(ਰਵਾਨਾ) ਹੈ ।
ਯੇ ਜਗਤ ਮੁਸਾਫ਼ਰ ਖਾਨਾ ਹੈ ।੬।
ਆਦਮ ਤਾਂਹੀ ਜਾਂ ਦਮ ਆਵੇ ।
ਦਮ ਜਾਵੇ ਆਦਮ ਮਰ ਜਾਵੇ ।
ਦਮ ਦਮ ਜੋ ਦਿਲਦਾਰ ਧਿਆਵੇ ।
ਉਸ ਦਾ ਦੰਮ ਕੀ ਜਾਨਾ ਹੈ ।
ਯੇ ਜਗਤ ਮੁਸਾਫ਼ਰ ਖਾਨਾ ਹੈ ।੭।
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਬਹੁਤਾ ਰਾਜ ਕਮਾਇਆ ।
ਚਾਰ ਕੂਟ ਪਰ ਹੁਕਮ ਚਲਾਇਆ ।
ਕਦਮੋਂ ਪਰ ਜਹਾਨ ਝੁਕਾਇਆ ।
ਵੋਹ ਅਬ ਖਾਬ ਸਮਾਨਾ ਹੈ ।
ਯੇ ਜਗਤ ਮੁਸਾਫ਼ਰ ਖਾਨਾ ਹੈ ।੮।
ਜੋ ਹੋਈਆਂ ਜਗ ਹੂਰਾਂ ਪਰੀਆਂ ।
ਸੋ ਭੀ ਓੜਕ ਨੂੰ ਸਭ ਮਰੀਆਂ ।
ਚਿਖਾ ਬ੍ਰਿਹੋਂ ਦੀ ਅੰਦਰ ਸੜੀਆਂ ।
ਜਿਉਂ ਜਲਦਾ ਪਰਵਾਨਾ ਹੈ ।
ਯੇ ਜਗਤ ਮੁਸਾਫ਼ਰ ਖਾਨਾ ਹੈ ।੯।
ਸੋਹਨੀ ਸੂਰਤ ਹੁਸਨ ਜਵਾਨੀ ।
ਜਿਸ ਦੇ ਦੂਜਾ ਕੋਈ ਨਾ ਸਾਨੀ ।
ਏਹ ਗੁਲਜ਼ਾਰ ਚਾਰ ਦਿਨ ਜਾਨੀ ।
ਸਭ ਫੁੱਲਾਂ ਕੁਮਲਾਨਾ ਹੈ ।
ਯੇ ਜਗਤ ਮੁਸਾਫ਼ਰ ਖਾਨਾ ਹੈ ।੧੦।
ਦੇਖ ਖਿਲੀ ਸੁੰਦਰ ਗੁਲਜ਼ਾਰੀ ।
ਬੁਲਬੁਲ ਲਾ ਬੈਠੀ ਹੁਣ ਯਾਰੀ ।
ਆਇ ਖਿਜ਼ਾਂ ਨੇ ਸਭ ਉਜਾੜੀ ।
ਬੁਲਬੁਲ ਨੇ ਪਛਤਾਨਾ ਹੈ ।
ਯੇ ਜਗਤ ਮੁਸਾਫ਼ਰ ਖਾਨਾ ਹੈ ।੧੧।
ਆਸ਼ਕ ਇਸ਼ਕ ਮਸ਼ੂਕਾਂ ਮਾਰੇ ।
ਕੀ ਕੁਝ ਬੋਲਨ ਮੁਖੋਂ ਵਿਚਾਰੇ ।
ਜਾ ਦੇਖੇ ਹੈਂ ਜ਼ਖਮੀ ਸਾਰੇ ।
ਜਿਗਰ ਆਸ਼ਕ ਛਾਨਾ ਹੈ ।
ਯੇ ਜਗਤ ਮੁਸਾਫ਼ਰ ਖਾਨਾ ਹੈ ।੧੨।
ਹਸੇਂ ਖੇਡੇਂ ਖੁਸ਼ੀ ਮਨਾਵੇਂ ।
ਪੱਕੇ ਮਹਿਲ ਮਕਾਨ ਬਨਾਵੇਂ ।
ਦਿਲ ਵਿਚ ਮੌਲਾ ਨਾਹਿੰ ਧਿਆਵੇਂ ।
ਤੂੰ ਕੋਈ ਬੜਾ ਦਿਵਾਨਾ ਹੈ ।
ਯੇ ਜਗਤ ਮੁਸਾਫ਼ਰ ਖਾਨਾ ਹੈ ।੧੩।
ਭੈ ਸਾਗਰ ਸਮਝੋ ਸੰਸਾਰਾ ।
ਇਸ ਵਿਚ ਡੁਬੇ ਬੇਸ਼ੁਮਾਰਾ ।
ਉਪਰ ਮਾਲ ਖਜ਼ਾਨਾ ਭਾਰਾ ।
ਬੇੜਾ ਹੇਠ ਪੁਰਾਨਾ ਹੈ ।
ਯੇ ਜਗਤ ਮੁਸਾਫ਼ਰ ਖਾਨਾ ਹੈ ।੧੪।
ਪਹਿਲੀ ਉਮਰਾ ਖੇਡ ਗਵਾਈ ।
ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਵਿਚ ਜੁਆਨੀ ਜਾਈ ।
ਅਬ ਹੁਣ ਬਿਰਧ ਅਵਸਥਾ ਆਈ ।
ਕਾਲ ਬਲੀ ਨੇ ਖਾਨਾ ਹੈ ।
ਯੇ ਜਗਤ ਮੁਸਾਫ਼ਰ ਖਾਨਾ ਹੈ ।੧੫।
ਜਬ ਨਰ ਕਾ ਧਨ ਬਲ ਘਟ ਜਾਵੇ ।
ਨਾਰੀ ਦੂਜਾ ਖਸਮ ਬਨਾਵੇ ।
ਸਾਕ ਅੰਗ ਨਾ ਨੇੜੇ ਆਵੇ ।
ਅਪਨਾ ਹੋਇ ਬੇਗਾਨਾ ਹੈ ।
ਯੇ ਜਗਤ ਮੁਸਾਫ਼ਰ ਖਾਨਾ ਹੈ ।੧੬।
ਜਗ ਵਿਚ ਮੂਲ ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਤੇਰਾ ।
ਕਾਹਨੂੰ ਕਰਨਾ ਏਂ ਮੇਰਾ ਮੇਰਾ ।
ਅਬ ਹੀ ਕਰੋ ਉਜਾੜੀ ਡੇਰਾ ।
ਓੜਕ ਜੰਗਲ ਜਾਨਾ ਹੈ ।
ਯੇ ਜਗਤ ਮੁਸਾਫ਼ਰ ਖਾਨਾ ਹੈ ।੧੭।
ਜਿਸ ਤਨ ਦਾ ਅਭਿਮਾਨ ਦਿਖਾਵੇਂ ।
ਸੀਸਾ ਸੁਰਮਾ ਅਤਰ ਲਗਾਵੇਂ ।
ਆਕੜ ਚਲੇਂ ਧਰਤ ਹਿਲਾਵੇਂ ।
ਵਿਚ ਆਤਸ਼ ਜਲ ਜਾਨਾ ਹੈ ।
ਯੇ ਜਗਤ ਮੁਸਾਫ਼ਰ ਖਾਨਾ ਹੈ ।੧੮।
ਸੁਖ ਵਿਚ ਸਭੇ ਯਾਰ ਤੁਮਾਰੇ ।
ਜਾਂ ਦੁਖ ਲਗੇ ਦੁਸ਼ਮਨ ਸਾਰੇ ।
ਅਬ ਹੀ ਤੁਣਕੇ ਤੋੜ ਪਿਆਰੇ ।
ਸਭ ਕਾ ਕੂੜ ਯਾਰਾਨਾ ਹੈ ।
ਯੇ ਜਗਤ ਮੁਸਾਫ਼ਰ ਖਾਨਾ ਹੈ ।੧੯।
ਪਾਲ ਸਿੰਘ ਨਾ ਆਵੇ ਜਾਵੇ ।
ਜੋ ਵਿਚ ਜੋਤੀ ਜੋਤ ਮਿਲਾਵੇ ।
ਹਰ ਹੀ ਹੋ ਹਰ ਰੰਗ ਸਮਾਵੇ ।
ਸਮਝੇ ਖ਼ਾਬ ਸਮਾਨਾ ਹੈ ।
ਯੇ ਜਗਤ ਮੁਸਾਫ਼ਰ ਖਾਨਾ ਹੈ ।੨੦।
