چوتھے نوں چدھڑ ویاہ لے جان گے ، پھر کیہ کریں گا آن
اگوں کرموں بولدا ، سچی دیاں سُنا
چاھلیِاں کوہاں دا پینڈا ہے ، کون آوے کون جا
گھر مِرزے دے ہور اِستری ، سنی دی بُری بلا
سوکن اُتے سوکن پئے ، مِرزے لوے ادھ ونڈا
چھڈ دے پُرانے جٹ دی دوستی ، نویں کرموں ول لا
گھر وچ لا لے دوستی ، بہہ کے عشق کما
اگوں صاحباں بولدی ، مُنہہ تیرے وِچ سواہ
ماراں چپیڑ تیرے غضب دی ، دیاں عقل گوا
خبر ہو جائے میرے باپ نوں ، تینوں شہروں دین اُجاڑ
تاں خبر ہو جائے ویِر شمیِر نوں ، تینوں کرن وار
جے خبر ہو جائے پنڈ دے مُنڈیاں نوں کر دے ڈھیماں دی مار
بھلکے سر ادھ دا دا آؤن گے ، نیوندرے کھاں تے جا
لگنی آں میں تیری پوتری ، بہہ گیائیں رن بنا
لگے کچہری کھیوے باپ دی ، تینوں بنھ کے لاں منگوا
ایہہ گُناہ میرا بخش لے صاحباں ، جتھے گھلیں اوتھے جاں
ڈورا لگا افیم دا ، ساڈی عقل ٹھکانے نہ
میں تے بھولا غریب ہاں ، میری رکھ دھولیاں دی لاج
بڑی راتوں اُٹھ کے ٹر پواں ، میں کھر لاں دی راہ
سیالاں توں باہمن ٹر پیا ، پیا کھرلاں دی راہ
کول مِرزے دے آ کے ، ساھے دی پا
مہندی صاحباں دے ویاہ دی ، چل کے ہتھیں اپنے لا
بھیجیا صاحباں دا آ گیا ، چھیتی ہو تیار
چڑھدے مِرزے خان نوں ، چھتی کرے سوال
ہٹ کے بیٹھیں مِرزیا ، گھر وچ کریں صلاح
