الف آ سکھی سیالکوٹ اندر،
پُورن پُتّ سلوان دا جایا ای
جدوں جمّیاں راجے نوں خبر ہوئی،
سدّ پنڈتاں وید پڑھایا ای
باراں برس نہ راجیا منہ لگیں،
دیکھ پنڈتاں ایہ فرمایا ای
قادر یار میاں پُورن بھگت تائیں،
باپ جمدیاں ہی بھوہرے پایا ای
--
ب بید اُتے جیویں لِکھیا سی،
تِویں پنڈتاں آکھ سنائی دتا
پُورن اک ہنیریوں نکلیا سی،
دُوجی کوٹھڑی دے وچ پائی دِتا
سَنے گولیاں باندیاں داعیاں نوں،
باراں برس دا خرچ پوائی دِتا
قادریار میاں پُورن بھگت تائیں،
باپ جمّدیاں قید کرائی دِتا
--
ت تابع نال استاد ہوئے،
لگے ودّیا عقل سکھاؤنے نوں
چِھیاں برساں دا پُورن بھگت ہویا،
پاندھے پوتھیاں وید پڑھاؤنے نوں
تیراندازیاں ہتھ کمان دتی،
دسّن ترکشاں تیر چلاؤنے نوں
قادر یار جوان جد ہویا پُورن،
دمّ دمّ لوچے باہر آؤنے نوں
