پُورن دا بہانے نال نسّ جانا

6
ح حال احوال سریر اندر
پُورن آپنا آپ پچھانیا اے
جہیناں گلاں توں ربّ جی سنگدا ساں،
کیہا رانی نے مینوں رنجانیا اے
اوتھے آکھدا میں دِشا بیٹھ آواں،
دلوں سمجھ کے بول وکھانیا اے
قادریار کھڑو کے سُندراں نوں،
پُورن آکھدا وانگ انجانیاں اے
7
خ خبر نہ سی رانی سُندراں نوں،
پُورن دے دغا تُر جاوندا اے
رانی جاندی سی میرے حسن مُٹھا،
جیہڑا انج عرضاں فرماوندا اے
اوہنوں گولیاں باندِیاں نال دِتیاں،
آکھے پھر دِشا پار آوندا اے
قادریار میاں واٹے جاء پُورن،
ٹِلے بال دا راہ پچھاوندا اے
8
د دسّیا آ کے گولیاں نے،
پُورن رانیے دھروہ کمائی گیا
اسیں گُرو دے واسطے پائی رہیاں،
ہتھیں پے کنّی چھڈوائی گیا
رانی سُندراں سن بیتاب ہوئی،
سسّی واگ مینوں بِرہوں لائی گیا
قادریار کھلو کے پُچھیا سو،
دسو گولیو نی کیہڑے راہ گیا
9
ذ ذرا طاقت تن وِچ نہ رہی،
رانی گاوندی غماں دے گیت لوکو
میں بُھلی ہاں تساں نہ بُھل کوئی،
لایو جوگیاں نال پریت لوکو
جنگل گئے نہ بوہڑے سُندراں نوں،
جوگی نہیں جے کسے دے مِیت لوکو
قادریار پِچھا کھڑی ویکھدی ساں،
خوش وقت وی ہویا بتیت لوکو
10
ر رنگ محل تے چڑھی رانی،
رو آکھدی پُورنا لٹ گیوں
باغ شوق دے پکّ تیار ہوئے،
ہتھیں لا کے بُوٹیاں پُٹ گیوں
گھڑی بیٹھ نہ کیتیاں رج گلاں،
جھوٹی پریت لگا کے اٹھ گیوں
قادریار میاں سسّی وانگ مینوں،
تھلاں وچ کُرلاوندی سُٹ گیوں
11
ز زور ناہیں گولا نال تیرے،
کھڑی دست پُکاردی دِلجوئی
پُورن نظر نہ آوندا سُندراں نوں،
رانی رنگ محل توں ڈگ موئی
دھپے عشق دے مار حیران کیتی،
پاٹے نین نکوں چلی رت سُوہی
قادریار جا لوک حیران ہوئے،
اج باز تے چِڑی اسوار ہوئی
12
س سُندراں دے سواس مُکت ہوئے،
پُورن نسّ کے گُرو دے پاس پُنّا
گُرو آکھیا سی کر قہر آیوں
تیرے کارنے ہویا ہے اج خُنا
پورن پرت ڈٹھا گورو خفا دسے،
بھر نین گڑاونے تدے رنّا
قادریار آکھے جاؤ مِلن گولا،
ویکھ ماپیاں نوں پوی ٹھنڈ اوہناں