رنج کھلرے نیں ملال کھلرے نیں
کوہاں تیکر سوال کھلرے نیں
سوچ دھکھدی اے حرف حرف اندر
دھوواں، دھوواں خیال کھلرے نیں
چپ سُتی اے انج قبراں تے
جویں جھلی دے وال کھلرے نیں
ایتھے چڑیاں نے چوگ چگنی کیہ
کنے رنگاں دے جال کھلرے نیں
آدمی کیہ اے ڈھیر ملبے دا
روحاں اندر بھچال کھلرے نیں
