بُہتے دیوے راہ وچّ بالے جاندے نے
منزل تکّ تے قسمت والے جاندے نے
ماواں نال کی رشتے اوہناں بچیاں دے،
نرسریاں وچّ جیہڑے پالے جاندے نے
اوتھے اگّ نہیں سکدا رکھ محبت دا،
جیہڑی تھاں تے سکے ڈھالے جاندے نے
کسے کسے نوں اج سہارا ملدا اے،
بُہتے بندے کل تے ٹالے جاندے نے
سفراں دے وِچ سنگت روز بدلدی اے
منزل تک پیراں دے چھالے جاندے نے
ایہہ دنیاں اے، ایتھے یاری لا کے وی،
اک-دوجے دے عیب اچھالے جاندے نے
ساڈے نال اکلاپا ٹردا ڈردا اے،
اوہناں دے نال آل دوآلے جاندے نے
کدی وی اوہ رُشنا نہیں سکدے ویہڑے نوں،
جیہڑے چانن رؤف اُدھالے جاندے نے
