قد اُچے دیاں باتاں نیں
زر دے نال ای ذاتاں نیں
سارے شہر چہ بھنڈ چھڈیا
اَتّھر واں کم ذاتاں نیں
تیرا آونا ساڈے لئی
عیداں تے شبراتاں نیں
ہوکے، ہاواں، جگراتے
پیار دیاں سوغاتاں نیں
تہہ نہیں لتھی دھرتی دی
ورھدیاں اِنج برساتاں نیں
سوچ پکھیرو اُڈے کیہ؟
تھاں تھاں لگیاں گھاتاں نیں
بیڑی بنّے کد لائی؟
کاغذ، قلم، دواتاں نیں
ڈنگن دن جدائی دے
لہو پیتا اے راتاں نیں
بچ کے لنگھنا شاہد جی
راہواں وچ آفاتاں نیں
حوالہ: گُونگیاں چیکاں؛ البرکت پبلشرز؛ صفحہ 48 ( ویکھو )
