اساں جُھک کے کیویں سلام کریے
اساں کدی نہ ایویں کلام کریے
اساں خاص نوں خاص ای رہن ریے
پئے ایویں نہ کسے نوں عام کریے
ایناں خواہشاں سانوں برباد کیتا
اساں سوچیا سی ذرا نام کریے
جو سوچیا سی اوہ ہویا نئیں
اساں کس دے ناں ایہہ جام کریے
میری جان ایہہ کم آسان تے نئیں
کویں راہواں وچ قیام کریے
اج شاہ جی گل انجام کریے
خود آپ نوں اپنا غلام کریے
حوالہ: سُفنے مار گئے؛ سعد اللہ شاہ؛ صفحہ 43 ( ویکھو )
