اوہ وکھ وی آپے ای ہویا سی
فیر بھباں مار کے رویا سی
اک ہار سی اوہناں باہواں دا
اک ہنجواں ہار پرویا سی
اوس چانن کرکے مکھڑے دا
مینوں زلفاں وچ لکویا سی
اوس کنیاں چہکاں لائیاں سن
جدوں اکھاں وچ پرویا سی
فیر پھاٹک دل دے کھلے سن
فیر اکھ دا بوہا ڈھویا سی
حوالہ: مچ فقیراں؛ سانجھ؛ صفحہ 74