جنت

اک ڈونگھی وادی اندر
یا لمے رُکھاں دے وشکار
کُھلے میدان وچ کھلوتا سی میں
کجھ یاد نہیں مینوں
بس خموشی تے سکون
اوتھے لائے سن ڈیرے
خموشی وی انج دی کہ
ہور اواز تے درکنار
زمین دی گردش دی وی
اواز نہیں سی اوتھے
کوئی سوچ کوئی پریشانی
نہیں سی میرے نیڑے

کوئی ہور ذی الروح
نہیں سی موجود
نیڑے نیڑے میرے آل دوال
کوئی بہتے خیال
نہیں سن وسدے میرے دل اندر
بس اک احساس سی
امن دا خوشی دا
احساس وی انج دا کہ
جاگدے ہوئے دل میرے
نہیں محسوس کیتا اج تیکر

اوس گھڑی بُھل گئے سی مینوں
ماں پیو بہن بھرا نالے سجن بیلی
بلکہ اس توں کجھ ہور اگانہہ ودھاں تاں
بُھل گئی سی مینوں
ہر شے دنیا دی
بس اوہ احساس کامیابی دا
انعام سی میرا