بِرہا بِرہا آکھیے
بِرہا توں سلطان
جِس تن بِرہا نہ اُپجے
سو تن جان مسان
اسیں سبھ بِرہا گھر جمدے
اسیں بِرہا دی سنتان
بِرہا کھایئے بِرہا پایئے
بِرہا آئے ہنڈھان
اسیں سبھ بِرہا دے مندریں
ُدھکھدے دُھوف سمان
بِن بِرہا عمر سُگندھیاں
سبھے بِنسا جان
بِرہا سیتی اُپجیا
ایہہ دھرتی تے اسمان
بِرہا سیتی سُورج جمن
دیہوں پئے گیڑے کھان
میں وڈ بھاگی تیرا بِرہا
لڑ لگا میرے آن
بِن بِرہا تھیندی ٹھیکری
کِسے اُجڑے قبرستان
اج سبھّے دھرتیاں میریاں
تے سبھّے ہی اسمان
اج سبھّے رنگ ہی مینڈڑے
میرے ویہڑے جُھومر پان
تُوں ہے رُنے من میریا
کیوں لوچیں وصل ہنڈھان
جے دِشا دِشاواں آپسیں
مِلن کدے نہ جان
اساں جُون ہنڈھانی مہک دی
سانوں بِرہا دا وردان
ساڈے اِس بِرہا دے نام توں
کوٹ جنم قربان
بِرہا بِرہا آکھیے
بِرہا توں سلطان
جِس تن بِرہا نہ اُپجے
سو تن جاں مسان
حوالہ: کلامِ شِو؛ سانجھ؛ 2017؛ صفحہ 438 ( ویکھو )
