رات گئی کر تارا تارا
ہویا دِل دا درد ادھارا
راتیں اِیکن سڑیا سینہ
امبر ٹپ گیا چنگیاڑا
اکھّاں ہوئیاں ہنجو ہنجو
دِل دا شیشہ پارا پارا
ہُن تاں میرے دو ہی ساتھی
اِک ہؤکا اِک ہنجو کھارا
میں بُجھے دِیوے دا دُھواں
کِنج کراں تیرا روشن دوارا
مرنا چاہیا موت نہ آئی
موت وی مینوں دے گئی لارا
نہ چھڈ میری نبض مسیحا
غم دا مگروں کون سہارا
حوالہ: کلامِ شِو؛ سانجھ؛ 2017؛ صفحہ 563 ( ویکھو )
