عاشِق شودے دل کھڑایا
آپ وی نالے کھڑیا ہُو
کھڑیا کھڑیا ولیا ناہیں
سنگ مبُوباں رلیا ہُو
عقل فِکْر دیاں سب بُھل گئیاں
عِشقے نال جاں مِلیا ہُو
مَیں قُربان تِنھاں تِھیں جَیں وِچ
عِشق جوانی چڑھیا ہُو
حوالہ: کلام سلطان باہو، ڈاکٹر نذیر احمد؛ پیکجز مطبوعات؛ صفحہ ( ویکھو )
