عِلموں باجھ جو کرے فقیری
کافر مرے دیوانہ ہُو
سَے ورھیاں دی کرے عبادت
اللہ کنُوں بیگانہ ہُو
غفلت کنُوں نہ کُھلسن پردے،
دل جاہل، بُتخانہ ہُو
مَیں قربان تِنھاں توں
جِنھاں مِلیا یار یگانہ ہُو
حوالہ: کلام سلطان باہو، ڈاکٹر نذیر احمد؛ پیکجز مطبوعات؛ صفحہ ( ویکھو )
