یاری لا کے بجلیاں نال اوہنے

یاری لا کے بجلیاں نال اوہنے، تیلا تیک وی نہیں اخیر رکھنا
جمّے جدوں وی کدھرے کوئی کملا، اوہدا ناں بس تسیں تنویر رکھنا

لوکی ایوین دیوانڑا من دے نہیں، ہتھ ہیٹھ کوئی اوہدی تصویر رکھنا
کوئی ہور ثبوت جے نہ لبھے، جھگّا کرکے لِیر کتیر رکھنا

گل رُوح دی رہے بس رُوح تیکن گرد مٹی دے واہ لکیر رکھنا
کلّے بہوؤ جد یار دے کول کدھرے دونویں دھِراں نہ کول سریر رکھنا

وچ ہجر دے لگدی ڈانجھ پل پل کُھوہ وانگراں اکھ چ نِیر رکھنا
پتھر ایویں تے نہیں جے موم ہُندے، تتّے ہوکیاں وچ تاثیر رکھنا

لڑ رب دا ہتھوں نہ چُھٹ جاوے رُس جاندا جے پھڑ کے پیر رکھنا
نہیں تے نچنا پوے گا وانگ بُلھے، نال ناچیاں پوے گا سِیر رکھنا

آجاوے غریبی جے کوئی گل نہیں، دل شاہواں دے وانگ امیر رکھنا
مت ملی سی سانوں تے بن ایہو، کرکے خود نوں اوہدا فقیر رکھنا

ہووے کول نہ جیکر راہدار، چور سمجھ سرکار بٹھا لیندی
بندہ جیہدا ایں توں بخاریا او! کول اسدی کوئی تحریر رکھنا