اِک کُڑی سی

(غیرت دے ناں اُتّے قتل ہوون والی کُڑیاں ورگی کُڑی لئی اِک نظم)
کُڑی سی اوہو
پھُل گلاب دی پَتّی ورگی
تتلیاں دے سنگ آڈنا چاہندی
بھَنورے دی گل سُننا چاہندی
کُڑی سی اوہو
پُورے پِنڈ وِچ چانن کر دی
دودھی موم بتّی ورگی
گِدّھیاں دے وِچ بلنا چاہندی
بھنگڑے دے وِچ مچنا چاہندی
کُڑی سی اوہو
اپنے گھر دی کندھ توں اُلری
رنگلی بوگن ویل ورگی
اِک بنیر ا پھڑنا چاہندی
موہڈے تے سِر رکھنا چاہندی
کُڑی سی اوہو کُڑیاں ورگی
پہلوں روٹی دیون والی
سبھ توں مگروں کھاون والی
وِیراں صدقے ہوون والی
راتاں دا گنددِنے دُپہرے
خُش خُش ہو کے دھوون والی
بھابِیاں دے سنگ دِل دی ہر گل کر دی رہندی
وِچوں وِچوں تتلیاں سنگ کھیڈن والے
بھائیاں جے کر!
اوھدے بھنورے دی گل سُن لئی
وت کیہ ہو سی؟
گِدّھیاں دے وِچ نچدے نچدے
پیر سِدّھے نہ پیندے
جے کِدھرے اوہناں بولیاں وچوّں
ٹپّے چھوٹے چھوٹے لبھ لئے
مہندی والے ہتّھ دے اُتے
اوھدے ناں دے ٹوٹے لبھ لئے
وت کِیہ ہوسی؟
اوہو ہو یا
بھائیاں اِک دِن
اوھدے بھنورے دی گل سُن لئی
مہندی والے ہّتھ دے اُتّے
لُک لُک ماہیے ٹپّے گاندے
اوھدے ناں دے اَکھّر پڑھ لئے
وت کِیہ ہویا؟
ہو نا کِیہ سی
بھَنورپتہ نہیں کِدّھرمویا
کندھ توں اُلری بوگن ویل دا
بنھ بنیرا ٹُر دا ہویا
بھائیاں کندھ توں اُلری ویل
بنھ بنیرا ٹُردا ہویا
بھائیاں کندھ توں اُلری ویل
ویہڑے دے وِچ رکھ کے وڈّھی
بھابیاں اُکا سُو ہ نہ کڈّ ھی
بھِنورا تے فِر بھنورا سی
تتلیاں وی نہ کیرنے پائے
اپنی ماں جے کوئی نہیں سی
کِسے نُوں رون نہ آ ئے
چارہ چفیرے چُپ ای چُپ سی
موم بتّی جہی کُڑی دے باجھوں
میرے پنڈھَنیر ا گھپ سی
کُڑی سی او پھُل گلاب دی پتی ورگی
تتلیاں دے سنگ اُڈنا چاہندی
بھنورے دی گل سُننا چاہندی
کُڑی سی اوہو
پورے پنڈوِچ چانن کردی
دودھی موم بّتی ورگی
گِدھیاں دے وچ بلنا چاہندی
بھنگڑے دے وِچ مچنا چاہندی
کُڑی سی اوہو
اپنے گھر کندھ توں اُلری
رنگلی بوگن بیل ورگی
اِک بنیر ا پھڑنا چاہندی
موہڈے تے سِر رکھنا چاہندی
کُڑی سی اوہو کُڑیاں ورگی