رانجھا سُٹ کھونڈی اُتّوں لاہ بھُورا
چھڈ چلیا سبھ منگواڑ میاں
جیہا چور نوں تھڑے دا کھڑک پہنچے
چھڈ ٹُرے ہے سنھ دا پاڑ میاں
دل چایا دیس تے مُلک اُتوں
اُس دے بھا دا بولیا ہاڑ میاں
تیریاں کھولیاں کٹک تے ملن سبھے
کھڑے کٹیاں نوں کائی دھاڑ میاں
مینوں مجھیں دی کجھ پروا ناہیں
نڈھی پئی سی اِت رہاڑ میاں
تیری دھیو نوں اسیں کیہ جاننے ہاں
تینوں آوندی نظر پہاڑ میاں
تیریاں مجھیں دے کارنے رات ادّھی
پھراں بھندا قہر دے جھاڑ میاں
منگو مگر میرے سمجھو آوندائی
مجھیں آپنیاں مہر جی تاڑ میاں
گُھٹ بہیں چرائی توں ماہیاں دی
سہی کیتائی کوئی کراڑ میاں
مہیں چار دے نوں گئے برس باراں
اَج اُٹھیا اندروں ساڑ میاں
وَہی کھتری دی رہی کھتڑے تھے
لیکھا گیائی ہو پہاڑ میاں
تیری دھیو رہی تیرے گھرے بیٹھی
جھاڑا مفت دا لیا ہئی جھاڑ میاں
ہٹ بھرے بُہگُنے نوں سانبھ لیو
کڈھ چھڈیو ننگ کراڑ میاں
وارث شاہ اگوں پوری نہ پئی آ
پچھوں آیا سیں پڑتنے پاڑ میاں
