ਕੈਦੋ ਆਇ ਕੇ ਆਖਦਾ ਸੌਹਰਿਓ ਵੋ
ਮੈਥੋਂ ਕੌਣ ਚੰਗਾ ਮੱਤ ਦਿਸਿਆ ਓ
ਮਹੀਂ ਮੋਹੀਆਂ ਤੇ ਨਾਲੇ ਸਿਆਲ਼ ਮਿੱਠੇ
ਅੱਜ ਕੱਲ੍ਹ ਵਿਗਾੜ ਕਰੀਸਿਆ ਓ
ਇਹ ਨਿੱਤ ਦਾ ਪਿਆਰ ਨਾ ਜਾਏ ਖ਼ਾਲੀ
ਪੰਜ ਗੱਡ ਦਾ ਪਾਸ ਨਾ ਵੇਸਿਆ ਓ
ਸਥੋਂ ਮਾਰ ਸਿਆਲਾਂ ਨੇ ਗੱਲ ਟਾਲੀ
ਪਰ੍ਹਾਂ ਛੱਡ ਝੇੜਾ ਬਹੁ ਭੀਸਿਆ ਓ
ਰੋਗ ਇੱਕ ਵਧੀਕ ਹੈ ਲੁੰਗੀਆਂ ਦੀ
ਕਿਰਤ ਘੁਣ ਫ਼ਰ ਫੇਜ ਮਲਖੀਸਿਆ ਓ
