ਕੈਦੋ ਲਥੜੇ ਪਥੜੇ ਖ਼ੂਨ ਵੇਹੰਦੇ

ਕੈਦੋ ਲਥੜੇ ਪਥੜੇ ਖ਼ੂਨ ਵੇਹੰਦੇ
ਕੋ ਕੇ ਬਾਹੁੜੀ ਤੇ ਫ਼ਰਿਆਦ ਮੀਆਂ

ਮੈਨੂੰ ਮਾਰ ਕੇ ਹੀਰ ਨੇਂ ਚੂਰ ਕੀਤਾ
ਪੀਨਚੋ ਪਿੰਡ ਦੇਵ, ਦੇਵ ਖਾਂ ਦਾਦ ਮੀਆਂ

ਕਫ਼ਨੀ ਪਾੜ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਤੇ ਜਾ ਕੂਕਾਂ
ਮੈਂ ਤਾਂ ਪੁਟ ਸੱਟਾਂ ਬੁਨਿਆਦ ਮੀਆਂ

ਮੈਂ ਤਾਂ ਬੋਲਣੋਂ ਮਾਰਿਆ ਸੱਚ ਪਿੱਛੇ
ਸ਼ੀਰੀਂ ਮਾਰਿਆ ਜਿਵੇਂ ਫ਼ਰਹਾਦ ਮੀਆਂ

ਚਲੋ ਝਗਟਰੀਏ ਬੈਠ ਕੇ ਪਾਸ ਕਾਜ਼ੀ
ਇਹ ਗਲ ਨਾ ਜਾਏ ਬਰਬਾਦ ਮੀਆਂ

ਵਾਰਿਸ ਅਹਿਮਕਾਂ ਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਫਾਟ ਖਾਦੇ
ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਸਾਦ ਮੀਆਂ

ਵਾਰਿਸ ਸ਼ਾਹ ਦੀ ਹੋਰ ਕਵਿਤਾ

• ⟩  ਚੂਚਕ ਆਖਿਆ ਲੰਗਿਆ ਜਾ ਸਾਥੋਂ 143
• ⟩  ਮੈਨੂੰ ਮਾਰ ਕੇ ਉੱਧਲਾਂ ਮੁੰਜ ਕੀਤਾ 144
• ⟩  ਝੂਠੀਆਂ ਸੁੱਚੀਆਂ ਚੁਗ਼ਲੀਆਂ ਮੇਲ ਕੇ ਤੇ 145
• ⟩  ਧਰੋਈ ਰੱਬ ਦੀ ਨਯਾ ਨੂੰ ਕਮਾਊ ਪੀਨਚੋ 146
• ⟩  ਕੁੜੀਆਂ ਸੱਦ ਕੇ ਪੈਂਚਾਂ ਨੇ ਪੁੱਛ ਕੀਤੀ 147
• ⟩  ਮੂੰਹ ਉਂਗਲੀਆਂ ਘੱਤ ਕੇ ਕਹਿਣ ਸਭੇ ਕਾਰੇ 148
• ⟩  ਉਹ ਆਖਦਾ ਮਾਰ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ 149
• ⟩  ਵਾਰ ਘੱਤਿਆ ਕੌਣ ਬਲ਼ਾ ਕੁੱਤਾ 150
• ⟩  ਕੈਦੋ ਬਾਹੁੜੀ ਤੇ ਫ਼ਰਿਆਦ ਕੋਕੇ 151
• ⟩  ਪੈਂਚਾਂ ਕੈਦੋ ਨੂੰ ਆਖਿਆ ਸਬਰ ਕਰ ਤੂੰ 152
• ⟩  ਵਾਰਿਸ ਸ਼ਾਹ ਦੀ ਸਾਰੀ ਕਵਿਤਾ