راتیں وچ رُلائی کے ماہیڑے نوں
کُڑیاں ہیر دے پاس لے آئیاں نی
ہیر آکھیا جاندے نوں بسم اللہ
اج دولتاں میں گھریں پائیاں نی
لوکاں آکھیا ہیر دا وِیاہ ہُندا
اسیں ویکھنے آئی ہاں مائیاں نی
سورج چڑھے گا مغربوں جویں قیامت
توبہ ترک کر کُل بُرائیاں نی
جنہاں مجھیں دا چاک ساں سنےنڈھی
سوئی کھیڑیاں دے ہتھ آئیاں نی
اوسے وقت جواب ہے مالکاں نوں
ہک دھاڑ دیاں جاں اگے لائیاں نی
اِیہہ سہیلیاں ساک تے سین تیرے
سبھے ماسیاں پُھپھیاں تائیاں نی
تُساں ووہٹیاں بنن دی نِیت بدھی
لِیکاں حد تے پُج کے لائیاں نی
اساں کیہی ہن آس ہے نڈھیے نی
جتھے کھیڑیاں زراں وکھائیاں نی
وارثؔ شاہ الہ نوں سونپ ہیرے
سانوں چھڈ کے ہور دِھر لائیاں نی
