جو کجھ وچ رضائے دے لکھ چُھٹا
مونہوں بس نہ آکھیے بھیڑئیے نی
سُنجا سکھنا چاک نوں رکھیوئی
متھے بھورئیے چندرئیے بھیڑئیے نی
منتر کیل نہ جانیے ڈومنے دا
ایویں سُتڑے ناگ نہ چھیڑئیے نی
اِکے یار دے ناں توں فدا ہوئیے
موہرا دے کے اکے نبیڑئیے نی
دغا دیونا ہووے تاں جیئرے نوں
پہلے روز ہی چا کھدیڑئیے نی
جے نہ اُتریے یار دے نال پورے
ایڈے پٹنے نہ سہیڑئیے نی
وارثؔ شاہ جے پیاس نہ ہووے اندر
شیشے شربتاں دے ناہیں چھیڑئیے نی
