رانجھے آکھیا سیال گل گئے سارے
اتے ہیر بھی چھڈ ایمان چلی
سِر ہیٹھاں کر گیا مہر چوچک
جدوں ستھ وِچ آن کے گل ہلی
دِھیاں ویچدے قول زبان ہارن
محراب متھے اُتے دھون ڈھلی
یارو سیالاں دیاں داڑھیاں ویکھ دے ہو
جہی مُنڈ منگواڑ دی مسر پلی
وارثؔ شاہ میاں دِھی سوہنی نوں
گل وِچ چا پاؤندے ہین ٹلی
