اِک ووُہٹڑی ساہورے چلی سیالیں
آئی ہیر تھے لین سنیہاں نوں
تیرے پیئڑے چلی ہاں دے گلاں
کھول قصیاں جیہاں کیہاں نوں
تیرے ساہوریاں تدھ پیار کیہا
کرو گرم سُنیہاں بیہاں نوں
تیری گھبرونال ہے بنی کیہی
ووہٹیاں دسدیاں نیں اساں جیہاں نوں
ہیر آکھیا اوس دِی گل ایویں
وَیر ریشماں نال جو لیہاں نوں
وارثؔ کاف تے الف تے لام بولے
کیہ آکھنا جیہاں تیہاں نوں
