کُڑیاں آکھیا چھیل ہے مس بِھنا
چھڈ بیٹھا ہے جگ دے سب جھیڑے
سُٹ ونجھلی اہل فقیر ہویا
جس روز دے ہیر لے گئے کھیڑے
وِچ بیلیاں کُوکدا پھرے کملا
جتھے باگھ بگھیلے تے شینہ بیڑھے
کوئی اوس دے نال نہ گل کردا
باجھ منتروں ناگ نوں کون چھیڑے
کُڑی آکھیا جاہ ولاؤ اوس نوں
کویں گھیر کے ماندری کرو نیڑے
