رانجھے آکھیا لُٹی دی ہیر دولت
جرم گالیے تاں اوتھے جا لیئے
اوہ رب دے نور دا خوان یغما
شُہدے ہوئی کے جرم وٹا لیئے
اِک ہوونا رہیا فقیر میتھوں
رہیا ایتناں وس سو لا لیئے
مکھن پالیا چیکنا نرم پنڈا
ذرا خاک دے وچ رُلا لیئے
کسے جوگی تھیں سِکھیے سِحر کوئی
چیلے ہوئی کے کن پڑوا لیئے
اگے لوکاں دے جھگڑے بال سیکے
ذرا اپنے نوں چننگ لا لیئے
اگے جھنگ سیالاں دا سیر کیتا
ذرا کھیڑیاں نوں جھوک لا لیئے
اوتھے خودی گمان منظور ناہیں
سِر دیجیے تاں بھیت پا لیئے
وارثؔ شاہ محبوب نوں تدوں پائیے
جدوں اپنا آپ گوا لیئے
