ਮਾਹੀ ਮੁੰਡਿਓ ਘਰਾਂ ਨਾ ਜਾ ਕਹਿਣਾ
ਜੋਗੀ ਮਸਤ ਕਮਲਾ ਇੱਕ ਆ ਵੜਿਆ
ਕੁਨੀਨ ਮੰਦਰਾਂ ਸਹਿਲੀਆਂ ਸੁੰਦਰਾਂ ਨੇਂ
ਦਾੜ੍ਹੀ ਪੁੱਟੇ ਸਿਰ ਭਵਾਂ ਮਨਾ ਵੜਿਆ
ਜਹਾਂ ਨਾਂਵ ਮੇਰਾ ਕੋਈ ਜਾਇ ਲੈਂਦਾ
ਮਹਾਦੇਵ ਲੈ ਦੌਲਤਾਂ ਆ ਵੜਿਆ
ਕਿਸੇ ਨਾਲ਼ ਕੁਦਰਤ ਫੁੱਲ ਜੰਗਲੇ ਥੀਂ
ਕਿਵੇਂ ਭੁੱਲ ਭੁਲਾ ਵੜੇ ਆ ਵੜਿਆ