پھرپھچیا بیر بتا لیا وے
اوکھے عشق دی جھاڑڑے پاونے وے
نیناں ویکھ کے مارنی پھوک ساہویں
سُتے پریم دے نانگ جگاونے وے
کدوں یوسفی طب میزان پڑھیوں
دستور علاج سکھاونے وے
قرطاس سکندری طب اکبر
ذخیریوں باب سناونے وے
قانون موجز تحفہ مومنیں بھی
کفایہ منصوری تھیں پاونے وے
پران سنگلی وید منوت سمرت
نرگھنٹ دے دھیاء وپھولاونے وے
قرابادین شفائی تے قادری بھی
متفرقہ طِب پڑھ جاونے وے
رتن جوت تے ساکھ ملمیک سوجن
سکھ دیہ گنگا تھیں آونے وے
فیلسوف جہان دیاں اسیں رناں
ساڈے مکر دے بھیت کس پاونے وے
افلاطون شاگرد غلام ارسطو
لقمان تھیں پیر دھواونے وے
جن ایس نوں جھنگ سیال والے
قابو کسے دے ایہہ نہ آونے وے
گلاں چاء چوا دیاں بہت کرنائیں
ایہہ روگ نہ تُدھ تھیں جاونے وے
اِنہاں مکریاں تھوں کون ہووے چنگا
ٹھگ پھر دے نے رناں ولاونے وے
جیہڑے مکر دے پیر کھلار بیٹھے
بناں پھاٹ کھادے ناہیں جاونے وے
منہ نال کیہاں جیہڑے جان ناہیں
ہڈ گوڈڑے تنہاں بھناونے وے
وارثؔ شاہ ایہہ مارہے وست ایسی
جن بھوت تے دیو نواونے وے
