ایہا رسم قدیم ہے جوگیاں دی
اوہنوں مار دے نیں جہڑی ٹرکدی ہے
خیر منگنے گئے فقیر تائیں
اگوں کُتیاں وانگروں کُھرکدی ہے
ایہہ خصم دے کھان نوں کویں دیسی
جیہڑی خیر دے دین توں جُھرکدی ہے
ایڈی پیرنی اِکے پہلواننی ہے
اکے کنجری ایہہ کسے تُرکدی ہے
پہلے پھوک کے اگ مہتابیاں نوں
پچھوں سرد پانی ویکھ بُرکدی ہے
رن گھنڈنوں جدوں پیزار وجن
اوتھوں چُپ چپاتڑی چھُڑکدی ہے
اِک جُھٹ دے نال میں پُٹ لینی
جہڑی زلف گلہاں اُتے لُڑکدی ہے
سیانے جاندے ہن دھنی جائے جھوٹی
جیہڑی سانھاں دے موترے کُھرکدی ہے
فقر جان منگن خیر بھکھ مردے
اگوں سگاں وانگوں سگوں دُرکدی ہے
لُنڈی پاہڑی نوں کھیت ہتھ آیا
پئی اپروں اپروں مُرکدی ہے
اوسدے مور پھر دے اتے لون چُتڑ
سوا مٰنی مُطہر بھی پُھر کدی ہے
