ਮਾਨੀ ਮੱਤੀਏ ਰੂਪ ਗਮਾਂ ਭਰੀਏ

ਮਾਨੀ ਮੱਤੀਏ ਰੂਪ ਗਮਾਂ ਭਰੀਏ
ਭੀੜੋ ਕਾਰਈਏ ਗਰਬ ਗਹੀਲੀਏ ਨੀ

ਇੱਡੇ ਫ਼ਨ ਫ਼ਰੇਬ ਕਿਉਂ ਖੇਡਣੀ ਹੈਂ
ਕਿਸੇ ਵੱਡੇ ਉਸਤਾਦ ਦੀਏ ਚੀਲੀਏ ਨੀ

ਏਸ ਹੁਸਨ ਦਾ ਨਾ ਗਮਾਂ ਕੀਜੇ
ਮਾਨ ਮੱਤੀਏ ਰੂਪ ਰੋਹਲੀਏ ਨੀ

ਤੇਰੀ ਭਾਬੀ ਦੀ ਨਹੀਂ ਪ੍ਰਵਾਹ ਸਾਨੂੰ
ਵੱਡੀ ਹੀਰ ਦੀ ਅੰਗ ਸਹੇਲੀਏ ਨੀ

ਮਿਲੇ ਸਿਰਾਂ ਨੂੰ ਨਾ ਵਿਛੋੜ ਦੈਜੇ
ਹੱਥੋਂ ਵਿਛੜੀਆਂ ਸੁਰਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲੀਏ ਨੀ

ਕਿਹਾ ਵੀਰ ਫ਼ਕੀਰ ਦੇ ਨਾਲ਼ ਚਾਐਵ
ਪਿੱਛਾ ਛੱਡ ਅਨੋਖੀਏ ਲੀਲੀਏ ਨੀ

ਇਹ ਜੱਟੀ ਸੀ ਕੂੰਜ ਤੇ ਜੱਟ
ਉੱਲੂ ਪਰੀ ਬੁਧਿਆ ਜੇ ਗੱਲ ਖੀਲੀਏ ਨੀ

ਵਾਰਿਸ ਜਿਣਸ ਦੇ ਨਾਲ਼ ਹਮ ਜਿਣਸ ਬਣਦੀ
ਭੌਰ ਤਾਜ਼ ਨਾਂ ਗਿੱਧੇ ਨਾ ਮਿਲੀਏ ਨੀ

ਵਾਰਿਸ ਸ਼ਾਹ ਦੀ ਹੋਰ ਕਵਿਤਾ

• ⟩  ਹੀਰ ਕਣ ਧਰਿਆ ਇਹ ਕੌਣ ਆਇਆ 387
• ⟩  ਬੋਲੀ ਹੇਰਵੇ ਅੜਿਆ ਜਾ ਸਾਥੋਂ 388
• ⟩  ਘਰੋਂ ਸਿੱਖਣਾ ਫ਼ਕ਼ਰ ਨਾ ਡੂਮ ਜਾਏ 389
• ⟩  ਹੀਰ ਆਖਦੀ ਜੋਗੀਆ ਝੂਠ ਆਖੀਂ 390
• ⟩  ਜਿੱਦਾਂ ਤੀਕ ਹੈ ਜ਼ਿਮੀਂ ਉਸਮਾਂ ਕਾਇਮ 391
• ⟩  ਤੁਸੀਂ ਛੱਤਿਆਂ ਨਾਲ਼ ਉਹ ਮਿਸ ਭਿੰਨਾ 392
• ⟩  ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਦੀਆਂ ਯਾਰੀਆਂ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਿਲ 393
• ⟩  ਜਿਸ ਜੱਟ ਦੇ ਖੇਤ ਨੂੰ ਅੱਗ ਲੱਗੀ 394
• ⟩  ਹੀਰ ਉੱਠ ਬੈਠੀ ਪੱਤੇ ਠੀਕ ਲੱਗੇ 395
• ⟩  ਭਲਾ ਦੱਸ ਖਾਂ ਜੋਗੀਆ ਚੋਰ ਸਾਡਾ 396
• ⟩  ਵਾਰਿਸ ਸ਼ਾਹ ਦੀ ਸਾਰੀ ਕਵਿਤਾ