بھلا دس کھاں جوگیا چور ساڈا
ہُن کیہڑی طرف نوں اُٹھ گیا
ویکھاں آپ ہُن کیہڑی طرف پھردا
اتے مجھ غریب نوں کُٹھ گیا
رُٹھے آدمی گھراں وچ آن ملدے
گل سمجھ جا بدھڑی مُٹھ گیا
گھر وچ پوندا گُنا سجناں دا
یار ہور ناہیں کِتے گُٹھ گیا
گھر یار تے ڈھونڈھدی پھریں باہر
کدے محل نہ ماڑیاں اُٹھ گیا
سانوں صبرقرار تے چین ناہیں
وارثؔ شاہ جدوکنا رُٹھ گیا
