کہی دسنی عقل سیانیاں نوں
کدی نفر قدیم سمبھالیے نی
دولتمند نوں جاندا سبھ کوئی
نینہہ نال غریب دے پالیے نی
گودی بال ڈھنڈورڑا جگ سارے
جیو سمجھ لے کھیڑیاں والیے نی
ساڑ گھنڈ نوں کھول کے ویکھ نیناں
نی انوکھیاں سالواں والیے نی
وارثؔ شاہ ہے عشق دا گاؤ تکیہ
اَنی حسن دئیے گرم نہالیے نی
