رانجھا ویکھ کے بہت حیران ہویا
پئیاں دُدّھ وچ انب دیاں پھاڑیاں نی
غصے نال جیوں حشر نوں زمیں تپے
جیو وچ کلیلیاں چاڑھیاں نی
چینا چوگ چُمونیاں آن پایو
مُن چلی ہیں گولیے داڑھیاں نی
جس تے نبی دا روا درود ناہیں
اکھیں بھرن نہ مُول اوگھاڑیاں نی
جس دا پوے پراوٹھا نہ منڈا
پنڈ نہ بجھے وچ ساڑیاں نی
ڈُب موئے نیں کاسبی وچ چینے
وارث شاہ نے بولیاں ماریاں نی
نینوں یُوشبا اتے انبھول گھگُو
ڈبے اپنو اپنی واریاں نی
اوہ بھچھیا گھیتو آن چینا
نال فقر دے گھولیوں یاریاں نی
