آء سہتیے واسطا رب دا ای
نال بھابیاں دے مِٹھا بولیئے نی
ہویے پِیڑ ونڈاوڑے شوہدیاں دے
زہربسئرٔاں وانگ نہ گھولیئے نی
کم بند ہووے پردیسیاں دا
نال مہر دے اوس نوں کھولیئے نی
تیرے جیہی ننان ہو میل کرنی
جیو جان بھی اوس تھوں گھولیئے نی
جوگی چل منایئے باغ وچوں
ہتھ بنھ کے مِٹھڑا بولیئے نی
جو کچھ کہے سو سرے تے من لیئے
غمی شادیوں مُول نہ ڈولیئے نی
چل نال میرے جیویں بھاگ بھریے
میل کرنیے وچ وچولیئے نی
کویں میرا تے رانجھے دا میل ہووے
کھنڈ دُدھ دے وچ چا گھولیئے نی
