سہتی آکھیا پیٹ نے خوار کیتا
کنک کھا بہشت تھیں کڈھیا ای
آئی میل تا جنتوں ملے دھکے
رسا آس اُمید دا وڈھیا ای
آکھ رہے فرشتے کنک دانہ
نہیں کھاونا حکم کر چھڈیا ای
وَلاتَقرَبا ھٰذالشَجرۃ نالے
سپ تے مورنوں کڈھیا ای
ایہہ سمجھ شیطان بھی مرد ہویا
ناؤں رَناں دا بُرا کر چھڈیا ای
سگوں آدمے حوا نوں خوار کیتا
ساتھ اوس دا ایس نہ چھڈیا ای
چھیڑن مرد تے سونپ دے تریمتاں نُوں
مُنہ جھُوٹھ دا کاسنوں ٹڈیا ای
مرد چورتے ٹھگ جواریے نیں
ساتھ بُرے دا نراں نیں لدیا ای
فُرقان وچ فانکحوا رب کہیا
جدوں وحی رسول ؐ نے سدیا ای
وارثؔ شاہ ایہہ تریمتاں کھان رحمت
پیدا جنہاں جہان کر چھڈیا ای
