نُونہہ لعل جیہی اندر گھتیائی
پَرکھ باہراں لعل ونجاونی ہیں
تیری ایہہ پھلیلڑی پدمنی سی
واؤ لین کھونی توں گواونی ہیں
ایہہ پھُل گلاب دا گُھٹ اندر
پئی دُکھڑے نال سُکاونی ہیں
اَٹھے پہر ہی تاڑ کے وچ کوٹھے
پَتر پاناں دے پئی ونجاونی ہیں
وارثؔ دھی سیالاں دی مارنی ہیں
دس آپ نوں کون سداونی ہیں
