لے کے سٹھ سہیلیاں نال آئی
ہیر متڑی روپ گمان دی جی
بُک موتیاں دے کنیں جھمکدے سن
کوئی حور کہ پری دی شان دی جی
کڑتی سوہے دی ہک دے نال پھبی
ہوش رہی نہ زمیں اسمان دی جی
جس دے نک بُلاق جیوں قطب تارا
جوبن بِنھڑی قہر طوفان دی جی
آ بُندیاں والیئے ٹلیں موئیے
اگے گئی کیتی تنبو تان دی جی
وارث شاہ میاں جٹی لوڑ لُٹی
بھری کِبر ہنکار تے مان دی جی
