سَد مَاندری کھیڑ یاں بہت آندے
فقر وید تے بھٹ مداریاں دے
تریاق اکبر افلاطون والا
دارو وڈے فرنگ پساریاں دے
جنہاں ذات ہزار ے دے سَپ کیلے
گھت آندے نیں وچ پٹاریاں دے
گنڈے لکھ تعویذ تے دُھوپ دھونی
سُوت آندے نیں کنج کواریاں دے
کوئی اک چوا کھوا گنڈھے ناگ
دَون دھاتا سبَھے ساریاں دے
کسے لاء منکے لسی وچ گھتے
پردے چا پائے نراں ناریاں دے
تیل مرچ تے بُوٹیاں دُدھ پیسے
گھیو دیندے نیں نال خواریاں دے
وارثؔ شاہ سپاہ دیاں پنڈ بدھے
گھن زہر مہرے دھاتاں ماریاں دے
