ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਰਾਂਝੇ ਪੈਰ ਯਾਦ ਕੀਤੇ
ਤਰਾ ਖ਼ਿਜ਼ਰ ਦਾ ਹੱਥ ਲੈ ਬੋਲਿਆਈ
ਸ਼ੁਕਰ ਗੰਜ ਦਾ ਲੈ ਰੁਮਾਲ ਚੁੰਮੇ
ਵਿਚ ਮੁਸ਼ਕ ਤੇ ਇਤਰ ਦੇ ਝੁੱਲਿਆ ਈ
ਖ਼ੰਜਰ ਕੱਢ ਮਖ਼ਦੂਮ ਜਹਾਨੀਏ ਦਾ
ਵਿਚੋਂ ਰੂਹ ਰੰਝੇਟੇ ਦਾ ਡੋਲਿਆ ਈ
ਖੂੰਡੀ ਪੈਰ ਬਹਾਉ ਉੱਦ ਦੇਣ ਵਾਲੀ
ਮੰਦਿਰਾ ਲਾਲ਼ ਸ਼ਹਿਬਾਜ਼ ਦਾ ਟੋਲਿਆ ਈ
ਪੈਰ ਬਹਾਵਾਲਦੀਨ ਜ਼ਕਰੀਏ ਧਮਕ ਦਿੱਤੀ
ਕੰਧ ਢਾਈਕੇ ਰਾਹ ਨੂੰ ਖੋਲਿਆ ਈ
ਜਾਹ ਬੈਠਾ ਹੈਂ ਕਾਸਨੂੰ ਅੱਠ ਜੱਟਾ
ਸ੍ਵਯੰ ਨਾਹੀਂ ਤੇਰਾ ਰਾਹ ਖੋਲਿਆ ਈ
ਵਾਰਿਸ ਸ਼ਾਹ ਪਛੋਤਾ ਸੀਂ ਬੰਦਗੀ ਨੂੰ
ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਜਾਂ ਧੋਣ ਚੜ੍ਹ ਬੋਲਿਆ ਈ
