ہا ہا مُٹھی مَت نہ لئیا دِتی
عقل ہزار چکیٹیا وے
وَس پیوں توں ویریاں سانویاں دے
کیہی واہ ہے مُشک لپیٹیا وے
جیہڑ ا کھنڈیا وِچ جہان جھیڑ ا
نہیں جاونا مُول سمیٹیا وے
راجہ عدلی ہے تخت تے عدل کر دا
کھڑ ی بانہہ کر کُوک رنجھیٹیا وے
بناں عمل دے نہیں نجات تیری
پیا مارئیں قطب دیا بیٹیا وے
نہیں حُور بہشت دی ہو جاندا
گدھا زری دے وچ لپیٹیا وے
اَثر صحبتاں دے کر جان غلبہ
جا راجے دے پاس جٹیٹیا وے
وارثؔ شاہ میاں لوہا ہوئے سوئنا
جتھے کیمیا دے نال بھیٹیا وے
