کرکے مارو ہی مار تے پکڑ چھمکاں
پری آدمی تے قہروان ہوئی
رانجھے اُٹھ کے آکھیا واہ سجن
ہیر ہس کے تے مہربان ہوئی
کچھے ونجھلی کن دے وچ والا
زلف مکھڑے تے پریشان ہوئی
بھنے وال چوُنے بینی چند رانجھا،
نین کجلے دی گھمسان ہوئی؎
صورت یوسف دی ویکھ طیموس بیٹی
سنے مالکے بہت حیران ہوئی
نین مست کلیجڑے وچ دھانے
ہیر گھول گھتی قربان ہوئی
آء بغل وچ بیٹھ کے کرے گلاں
جیویں وچ قِربان کمان ہوئی
بھلا ہویا میں تینوں نہ مار بیٹھی
کائی نہیں سی گل بے شان ہوئی
روپ جٹ دا ویکھ کے جاگ لدھی
ہیر وار گھتی سرگردان ہوئی
وارث شاہ نہ تھاؤں دم مارنے دی
چار چشم دی جدوں گھمسان ہوئی
