ਭਾਈਆਂ ਜਾਈ ਕੇ ਹੀਰ ਨੂੰ ਘਰੀਂ ਆਂਦਾ
ਰਾਂਝਾ ਨਾਲ਼ ਹੀ ਘਰੀਂ ਮਨਗਾਐਵ ਨੇਂ
ਲਾਹ ਮੁੰਦਰਾਂ ਜੱਟਾਂ ਮਨਾ ਸਿੱਟਿਆਂ
ਸਿਰ ਸੋਹਣੀ ਪੱਗ ਬਨਹਾਐਵ ਨੇਂ
ਖਣ ਘੱਤ ਅਤੇ ਖੰਡ ਦੁੱਧ ਚਾਵਲ
ਅੱਗੇ ਰੱਖ ਕੇ ਪੁਲਿੰਗ ਬਹਾਇਉ ਨੇਂ
ਯਾਕੂਬ (ਅਲੈ.) ਦੇ ਪਿਆ ਰੁੜ ਏ ਪੁੱਤ ਵਾਂਗੂੰ
ਕੱਢ ਖੂਹ ਥੀਂ ਤਖ਼ਤ ਬਹਾਇਉ ਨੇਂ
ਜਾ ਭਾਈਆਂ ਦੀ ਜੰਝ ਜੋੜ ਲਿਆਵੀਂ
ਅੰਦਰ ਵਾੜ ਕੇ ਬਹੁਤ ਸਮਝਾਐਵ ਨੇਂ
ਨਾਲ਼ ਦੇ ਲਾਗੀ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਹੋ ਸਭਨਾਂ ਤਰਫ਼
ਘਰਾਂ ਦੇ ਇਸ ਪਹਨਚਾਐਵ ਨੇਂ
ਭਾਈਚਾਰੇ ਨੂੰ ਮੇਲ ਬਹਾਇਉ ਨੇਂ
ਸਭੁ ਹਾਲ ਅਹਿਵਾਲ ਸਨਾਐਵ ਨੇਂ
ਵਾਰਿਸ ਸ਼ਾਹ ਇਹ ਕੁਦਰਤਾਂ ਰੱਬ ਦੀਆਂ ਨੇਂ
ਵੇਖ ਨਵਾਂ ਪਖੰਡ ਰਚਾਈਵ ਨੇਂ