ਭਾਈਆਂ ਜਾਈ ਕੇ ਹੀਰ ਨੂੰ ਘਰੀਂ ਆਂਦਾ

ਭਾਈਆਂ ਜਾਈ ਕੇ ਹੀਰ ਨੂੰ ਘਰੀਂ ਆਂਦਾ
ਰਾਂਝਾ ਨਾਲ਼ ਹੀ ਘਰੀਂ ਮਨਗਾਐਵ ਨੇਂ

ਲਾਹ ਮੁੰਦਰਾਂ ਜੱਟਾਂ ਮਨਾ ਸਿੱਟਿਆਂ
ਸਿਰ ਸੋਹਣੀ ਪੱਗ ਬਨਹਾਐਵ ਨੇਂ

ਖਣ ਘੱਤ ਅਤੇ ਖੰਡ ਦੁੱਧ ਚਾਵਲ
ਅੱਗੇ ਰੱਖ ਕੇ ਪੁਲਿੰਗ ਬਹਾਇਉ ਨੇਂ

ਯਾਕੂਬ (ਅਲੈ.) ਦੇ ਪਿਆ ਰੁੜ ਏ ਪੁੱਤ ਵਾਂਗੂੰ
ਕੱਢ ਖੂਹ ਥੀਂ ਤਖ਼ਤ ਬਹਾਇਉ ਨੇਂ

ਜਾ ਭਾਈਆਂ ਦੀ ਜੰਝ ਜੋੜ ਲਿਆਵੀਂ
ਅੰਦਰ ਵਾੜ ਕੇ ਬਹੁਤ ਸਮਝਾਐਵ ਨੇਂ

ਨਾਲ਼ ਦੇ ਲਾਗੀ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਹੋ ਸਭਨਾਂ ਤਰਫ਼
ਘਰਾਂ ਦੇ ਇਸ ਪਹਨਚਾਐਵ ਨੇਂ

ਭਾਈਚਾਰੇ ਨੂੰ ਮੇਲ ਬਹਾਇਉ ਨੇਂ
ਸਭੁ ਹਾਲ ਅਹਿਵਾਲ ਸਨਾਐਵ ਨੇਂ

ਵਾਰਿਸ ਸ਼ਾਹ ਇਹ ਕੁਦਰਤਾਂ ਰੱਬ ਦੀਆਂ ਨੇਂ
ਵੇਖ ਨਵਾਂ ਪਖੰਡ ਰਚਾਈਵ ਨੇਂ

ਵਾਰਿਸ ਸ਼ਾਹ ਦੀ ਹੋਰ ਕਵਿਤਾ

• ⟩  ਰਾਂਝੇ ਜਾਈ ਕੇ ਘਰੇ ਆਰਾਮ ਕੀਤਾ 621
• ⟩  ਸਿਆਲਾਂ ਬੈਠ ਕੇ ਸੱਥ ਵਿਚਾਰ ਕੀਤੀ 622
• ⟩  ਹੀਰ ਜਾਨ ਬਾਹੱਕ ਤਸਲੀਮ ਹੋਈ 623
• ⟩  ਰਾਂਝੇ ਵਾਂਗ ਫ਼ਰਹਾਦ ਦੇ ਆਹ ਕੱਢੀ 624
• ⟩  ਕਈ ਬੋਲ ਗਏ ਸ਼ਾਖ਼ ਉਮਰ ਦੀ 625
• ⟩  ਸੰਨ ਯਾਰਾਂ ਸੇ ਅੱਸੀਆਂ ਬਣੀ ਹਿਜਰਤ 626
• ⟩  ਖਰਲ ਹਾਂਸ ਦਾ ਮੁਲਕ ਮਸ਼ਹੂਰ ਮਲਿਕਾ 627
• ⟩  ਅਫ਼ਸੋਸ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੀ ਨਾ ਕਿਸੀ ਦਾ 628
• ⟩  ਖ਼ਤਮ ਰੱਬ ਦੇ ਕਰਮ ਦੇ ਨਾਲ਼ ਹੋਈ 629
• ⟩  ਬਖ਼ਸ਼ ਲਿਖਣੇ ਵਾਲਿਆਂ ਜਮਲਯਾਂ ਨੂੰ 630
• ⟩  ਵਾਰਿਸ ਸ਼ਾਹ ਦੀ ਸਾਰੀ ਕਵਿਤਾ